گفتگوی آزاد
«مادر، تداعی بهترین معانی!»
پرستویپرطلایی مترصد شکار پروانه بود. تا خردی خوراک ازبهر طفلانش مهیا کند. امافصل سرما بود و خبری از حشرات نبود. پرستو سرسخت بود و یاس به دلش رخنهنمی کرد. هم چنان بردباری پیشه نمود بلکه بتواند پاره ای غذا تهیه کرده وبه دلبندانش ارزانی دارد.
جوجه های پرستو در لانه گرم و نرمی که مادربرایشان تهیه نموده بود، آسوده حال، مشغول بازی بودند که مادر سخت کوششان ازراه رسید. خسته از انتظار برای شکار بود و هلاک از طی نمودن فرسنگ ها راه ....
پرستو، بی توجه به خستگی، با عشق، مگس ها ، پروانه ها و پشه ها را دردهان طفلانش گذاشت. آن دو جوجه مشغول تناول غذاشان شدند بی آنکه از مشقتمادر برای تهیه غذا آگاهی داشته باشند. پرستو ، جوجه ها را در آغوش گرفت وبا قلبی مملوء از محبت و احساس پرواز را تعلیمشان داد.
مدتی گذشت و ایامدر گردش بود. پرستو صبح دم آشیانه را به قصد بیشه ترک گفت . بر شاخساردرختی سوار شد و چشم انتظار شهدنوشان و مگس ها بود. بی خبر از آنکه شاهیندر کمین اوست. شاهین تیزبال با چشمان نقره فام به طرف پرستو حمله ور گشت ودر یک چشم بر هم زدن با پنجه قدرتمندش پرستو را ربود.
آن روز جوجهها در لانه مادر را ندیدند و در فراغش بسی اندوهگین شدند. دیگر مادرینبود که غذا را در دهانشان نهد . دیگر مادری نبود که پرواز را تعلیمشاندهد. دیگر مادر نبود که....
آری ! مادر، تداعی بهترین معانی است........
به آدم سفارش شده این سخن ...................که بر والدینت نکویی بکن
به ویژه به مادر که بارت کشاند .......دو سالی ز شیرش به کامت چشاند
حلقه صالحین 
