گفتگوی آزادشاید برای عده ای این سوال مطرح شود که : اصلا چرا باید دهه ی فجر را گرامیداشت ؟ چرا باید در راهپیمایی 22 بهمن شرکت کرد ؟ با توجه به برخی مشکلات جاری در امور کشور ، لزوم حضور در چنین راهپیمایی چیست ؟ و از این قبیل سوالات مختلف ...
آنانی که اهل سیاست می باشند و اخبار این حوزه را رصد می نمایند ، به خوبی این فرمایش حضرت آقا را با جان و دل شنیدند و پذیرفتند و درصدد تحقق آن برآمده اند .
شاید برای عده ای این سوال مطرح شود که : اصلا چرا باید دهه ی فجر را گرامیداشت ؟ چرا باید در راهپیمایی 22 بهمن شرکت کرد ؟ با توجه به برخی مشکلات جاری در امور کشور ، لزوم حضور در چنین راهپیمایی چیست ؟ و از این قبیل سوالات مختلف ...
پاسخ مشروح به این سوالات ، قطعا و حتما منجر به مقایسه ی دوران عقب ماندگی ایران عزیز در حکومت منحوس شاهنشاهی با زمان پیشرفت و افتخار ایران اسلامی در دوران مقدس حکومت اسلامی خواهد شد . اما برای عدم اطاله ی این نوشته ، علاقه مندان به تحقیق درباره ی این قیاس را به خطبه ی اول نمازجمعه ی حضرت آقا در 15 بهمن 89 ارجاع می دهیم . در این خطبه های ارزشمند و شایسته ی پژوهش ، به کلیات این تفاوتها اشارات دقیق و جامعی شده است .
اما در پاسخی اجمالی باید به چند نکته اشاره داشته باشیم :
1- در مقوله فرهنگی و مذهبی ، که به اعتقاد ما اصلی ترین علت قیام ملت ایران و وقوع انقلاب اسلامی ، همین مساله ی حیاتی و مهم می باشد ، دوران تاریک و پر از فساد گذشته هرگز با 32 سال تاریخ انقلاب اسلامی قابل قیاس نیست . وجود گستاخانه ی مراکز فساد و فحشا ، رواج رسمی بی بندوباری و سوق دادن جوانان به بی هویتی و تقلید 100% از فرهنگ منحط غرب ، عدم اجازه ی آزادانه و مستقل برای مراکز دینی و مذهبی جامعه جهت ترویج فرهنگ اسلامی ، عدم حضور کارشناسان دینی در مراکز مهم و تصمیم گیر قدرت ، خانه نشینی و دور از جامعه نگهداشتن مراجع و علما و روحانیون و عدم توجه به نظرات آنان ، بی رونق نمودن هیاتهای مذهبی و مراکز تعلیم دینی ، بی توجه نمودن جامعه به مناسبتهای مذهبی و عدم اشاعه ی فرهنگ اسلامی - شیعی ، از جمله مواردی است که می توان در آنها غور نمود و هرکدام از اینان را با دوران جمهوری اسلامی به مقایسه نشست . البته کسی منکر وجود فساد در جامعه ی امروزی نیست و همچنین نمی توان به رواج روزافزون آن نیز بی توجه بود اما با توجه به وجود ابزار جدید و تنوع بیش از حد محصولات فرهنگی مخرب ، از قبیل ماهواره ، اینترنت ، موبایل و ... ، که در دوران طاغوت به هیچ وجه وجود خارجی نداشت ، استقبال جوانان و جامعه به محصولات فرهنگی و مراکز مذهبی ، به مراتب بیش از گذشته می باشد .
2- در زمینه ی اقتصادی ، به چنان حدی از پیشرفت و ترقی رسیده ایم که گاهی برخی مسئولان دوران ستمشاهی نیز ، در لابلای بدگوییهای خود نسبت به انقلاب اسلامی ، معترف این نکته نیز می شوند . چندی قبل بود که یکی از بازماندگان خارج نشین آن دوران به صراحت بیان نموده بود که اگر امروزه به تهران بیاید ، با توجه به ساخت و سازهای کلان در پایتخت ایران عزیز ، هرگز نمی تواند نمایی از گذشته را نیز به یاد آورد . عزیزانی ، که شاید قدری از عمر خود را در روستاها سپری نموده اند و امروز شهرنشین گشته اند ، اگر نگاهی منصفانه به گذشته و امروز آبادی خود بیندازند قطعا این کلام را تصدیق خواهند نمود که روند پیشرفت و توجه به روستاها و مناطق محروم و دورافتاده ، با دوران چپاول طاغوت هرگز قابل مقایسه نمی باشد . البته این به معنای رسیدن به حد کمال نیست اما مسیری که طی این 32 سال طی شده ، با توجه به اتفاقات ابتدای انقلاب و 8 سال جنگ تحمیلی و تحریمها و کارشکنیها ، پیمودن ره 100 ساله طی 1 شب را در اذهان تداعی می نماید . در کنار این مساله ، استفاده ی عموم خانواده ها از وسایل تزییناتی و تشریفاتی در اکثر منازل ، که گاه به حد اسراف می رسد ، دلیل دیگری است بر این نکته که در زمینه ی اقتصادی نیز به پیشرفتهای بسیاری نایل آمده ایم و البته برای رسیدن به نقطه ی مطلوب ، راههای نرفته ی بسیاری نیز در مقابل می باشد .
3- در مسایل سیاسی ، بلوغ سیاسی جامعه ، رونق بازار انتخابات ، وجود احزاب مختلف و متنوع باسلایق رنگارنگ ، تکثیر هزاران روزنامه ، مجله ، نشریه و ... ، عدم موروثی بودن ساختار و مسئولیتهای مختلف نظام ، ثبات انقلاب اسلامی و صدور آن ، برقراری امنیت نسبی در سراسر کشور ، تفاهم کامل بین قومهای مختلف و اقلیتهای مذهبی و صدها نکته ی دیگر ، همه نشانه هایی است از آنکه ایران اسلامی در دوران انقلاب ، به بالاترین نقطه از کمال سیاسی دست یافته است . نقطه ای که در دوران دیکتاتوری طاغوت ، هرگز نمی شد به بخشی از آن نیز فکر نمود .
4- ...
با توجه به مسایل گفته شده و نشده ی فوق ، به راستی آیا پاسداشت دوران پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و تاکید بر ادامه ی بهتر و پر شتاب تر آن ضروری نیست ؟
مجددا تاکید می شود که هیچکس منکر مشکلات ، گرانی ، تورم ، وجود برخی فسادها ، رانتها و ... در سیستم بزرگ نظام نمی باشد اما آیا حقیقتا این مشکلات در مقابل دریای عظیم حسنات ایجادشده ، جای عرض اندام دارند ؟
اما نکته ی مهمتر و کلیدی دهه ی فجر و راهپیمایی 22 بهمن امسال ، همان مساله است که امام خامنه ای در خطبه های خود فرمودند . آنانی ، که سالها از عدم صدور انقلاب به خارج پافشاری لجوجانه می نمودند ، این روزها باید چشمان را بیش از قبل باز نمایند و عینکها بدبینی را به کناری اندازند و بنگرند که خاورمیانه ی اسلامی در حال شکل گیری است . خاورمیانه ای با محوریت انقلاب اسلامی . عراق ، لبنان ، تونس ، مصر ، اردن ، یمن ، بحرین ، الجزایر و احتمالا یکی دو کشور ضعیف و قوی دیگر ، آیا با سالهای قبل تفاوتی نکرده و نخواهند کرد ؟
اگر با مردم این کشورها و قیام کنندگان آنان و جوانان اسلامی - عربیشان گفتگویی کوتاه نمایید به خوبی درخواهید یافت که اکثریت قریب به اتفاق آنان به الگوپذیری از انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی ایران اشاره نموده و آرزوی خود را زندگی در چنین نظامی می دانند .
پس بر ماست که با حضور به مراتب پرشکوهتر از قبل ، در راهپیمایی 22 بهمن امسال حضور بانشاط داشته باشیم تا اولا وحدت و اطاعت خود از ولایت را مجددا و برای چندمین بار به همگان اثبات نماییم ؛ ثانیا به فتنه گران و بریدگان از انقلاب بفهمانیم که مسیر ملت از آنان جداست ؛ ثالثا به مسئولان فعلی نشان دهیم که برای خدمت به این ملت باید بیش از گذشته تلاش و کوشش نمایند ؛ رابعا از وقوع انقلاب اسلامی در کشورهای عربی - اسلامی حمایت جانانه کرده و به آنان امیدواری دهیم که تا ایجاد خاورمیانه اسلامی ، راه زیادی نمانده است .
قطعا ، تاسیس خاورمیانه اسلامی ، با زمینه سازی جهت ظهور قریب الوقوع منجی بشریت ، ارتباط تنگاتنگی خواهد داشت . به امید آن روز ...
مادر، تداعی بهترین معانی 
